Η Μπαγκαβάτ Γκίτα, ή Μπαγκαβαντγκίτα (भगवद्गीता), που σημαίνει «Το Θείο Τραγούδι"» είναι ένα από τα σημαντικότερα ιερά κείμενα του Ινδουϊσμού. H Μπαγκαβαντγκίτα αποτελεί μέρος του μεγάλου ινδικού έπους Μαχαμπαράτα, που όμως πολύ συχνά αποδίδεται ως ανεξάρτητο έργο και μεταφέρει τη διδασκαλία των Ουπανισάντ (Ουπανισάδες) που αποτελούν το τελευταίο τμήμα των Βέντα (Βεδών). Φέρεται δε να συντάχτηκε περί τον 5ο αιώνα π.Χ. στη σανσκριτική γλώσσα από τον Βυάσα τον αποκαλούμενο "Όμηρο της Ινδίας", ή "Ινδό Όμηρο". Είναι γραμμένη με ποιητικό μέτρο αποτελούμενη από 700 στίχους που συγκροτούν 18 κεφάλαια, ή λόγους. (Βικιπαίδεια)