Η ατομοκρατία (ή ατομικισμός) είναι μια ηθική στάση, πολιτική φιλοσοφία, ιδεολογία ή κοινωνική ματιά που τονίζει την ηθική αξία του ατόμου. Οι ατομικιστές προωθούν την άσκηση των στόχων και επιθυμιών ενός ατόμου και επομένως δίνουν αξία στην ανεξαρτησία και την αυτάρκεια και υποστηρίζουν ότι το συμφέρον του ατόμου οφείλει να προηγείται του κράτους ή μιας κοινωνικής ομάδας, ενώ αντιτίθενται στην υπάρχουσα παρέμβαση στα συμφέροντά τους από την κοινωνία ή θεσμούς όπως το κράτος. Ο ατομικισμός συχνά αντιπαραβάλλεται με τον απολυταρχισμό και τον κολεκτιβισμό. Ο ατομικισμός βάζει το άτομο στο επίκεντρο και επομένως ξεκινά «με τη θεμελιώδη αρχή ότι το ανθρώπινο ον είναι πρωταρχικής σημασίας στον αγώνα για την απελευθέρωση». Ο φιλελευθερισμός, ο υπαρξισμός και ο αναρχισμός είναι παραδείγματα κινημάτων που τοποθετούν το ανθρώπινο άτομο ως κεντρική μονάδα ανάλυσης. Ο ατομικισμός επομένως περιλαμβάνει «το δικαίωμα του ατόμου στην ελευθερία και την αυτοπραγμάτωση». Ο όρος έχει επίσης χρησιμοποιηθεί για να δηλώσει «την ποιότητα του να είναι κανείς άτομο. Την ατομικότητα» που σχετίζεται με την κατοχή ενός «ατομικού χαρακτηριστικού. Μιας ιδιορρυθμίας». Ο ατομικισμός επομένως είναι συνδεδεμένος τόσο με καλλιτεχνικά και μποέμ ενδιαφέροντα και τρόπους ζωής όπου διακρίνεται μια τάση προς την αυτό-δημιουργία και τον πειραματισμό σε αντίθεση με την παράδοση ή κυρίαρχες δημοφιλείς μαζικές απόψεις και συμπεριφορές, όσο επίσης και με ουμανιστικές φιλοσοφικές θέσεις και την ηθική. (Βικιπαίδεια)