Ο όρος γλωσσολαλία, από τις λέξεις γλώσσα και λαλώ (μιλάω), αντιδάνειο από το αγγλικό glossolalia, αναφέρεται σε μια πνευματική κατάσταση κατά την οποία έχουμε εκφορά ακατανόητων φραστικών διατυπώσεων ως τμήμα θρησκευτικής πρακτικής, συνήθως στη διάρκεια έντονης θρησκευτικής διέγερσης.
Η κάθοδος του Αγίου Πνεύματος στην Πεντηκοστή που ακολούθησε το Πάσχα κατά το οποίο σταυρώθηκε και αναστήθηκε ο Ιησούς Χριστός χαρακτήρισε την πρώτη εμφάνιση και άσκηση του χαρίσματος της γλωσσολαλιάς στην πρωτοχριστιανική Εκκλησία. Τα μέλη της Εκκλησίας που ιδρύθηκε από τον Παύλο στην Κόρινθο είναι επίσης καταγεγραμμένο πως μίλησαν σε γλώσσες και εκτίμησαν ιδιαίτερα το χάρισμα αυτό, όπως αναφέρεται στην Α΄ προς Κορινθίους επιστολή του αποστόλου. Τα μέλη και άλλων εκκλησιών παρουσίασαν το φαινόμενο της γλωσσολαλιάς. Επιπλέον, διάφορα εδάφια στην Παλαιά Διαθήκη αναφέρουν προφητείες μεταξύ των αρχαίων Ισραηλιτών που θα μπορούσαν να παραλληλιστούν με εκείνες της Καινής Διαθήκης.
Ο Λουκάς αναφέρει ότι οι γλώσσες στις οποίες οι πιστοί μίλησαν κατά την Πεντηκοστή ήταν ξένες γλώσσες. Κάποιοι πιστεύουν ότι αυτό προορίστηκε να προεικονίσει το καταληπτό κήρυγμα του Ευαγγελίου στους ανθρώπους όλων των εθνών.
Η γλωσσολαλιά εξυπηρέτησε το έργο του κηρύγματος των καλών νέων της Βασιλείας του Θεού (Ματθ. 24:14· 28:19, 20) και φαίνεται ότι αποτέλεσε μέρος των ειδικών χαρισμάτων του Αγίου Πνεύματος που κυριάρχησαν στη χριστιανική εκκλησία την αποστολική εποχή. Η ικανότητα κάποιων μελών της πρωτοχριστιανικής Εκκλησίας να μιλούν ξένες γλώσσες μέσω της δύναμης του Αγίου Πνεύματος τούς έδωσε την ικανότητα να κηρύξουν το Ευαγγέλιο σε όλο τον κόσμο. Κάποιοι θεωρούν ότι, καθώς το Ευαγγέλιο κηρύχθηκε κυρίως στην ευρέως διαδεδομένη τότε ελληνική γλώσσα, η γλωσσολαλιά δεν αποτελούσε απλά ιδιότητα να μιλούν οι άνθρωποι ξένες γλώσσες, αλλά ικανότητα να γίνονται αντιληπτοί από τον καθένα στη γλώσσα του
Στη σύγχρονη εποχή, μεταξύ των χριστιανικών δογμάτων η γλωσσολαλία ασκείται κυρίως από τους Πεντηκοστιανούς, έναν από τους κλάδους του Προτεσταντισμού. Η Εκκλησία αυτή στα τέλη του 20ου αιώνα είχε πάνω από 250 εκατομμύρια οπαδούς παγκοσμίως. Από τους οπαδούς αυτής της Εκκλησίας η γλωσσολαλία θεωρείται ένας τρόπος έκφρασης της εμπειρίας της παρουσίας του Αγίου Πνεύματος. Υπάρχει ακόμα η άποψη πως η γλωσσολαλιά είναι η απευθείας ομιλία προς τον Θεό, διαμέσω του Αγίου Πνεύματος και σημείο πως κάποιος έχει εκ νέου βαπτιστεί στο Άγιο Πνεύμα, και δεν έχει σχέση με το έργο του κηρύγματος. (Βικιπαίδεια)