Θεϊσμός (theism) είναι η πίστη σε έναν ή περισσότερους θεούς ή θεές. Ειδικότερα, μπορεί επίσης να σημαίνει την πίστη στον Θεό, έναν θεό, ή θεούς, που συμμετέχει/ουν ενεργά στη συντήρηση του Σύμπαντος. Το δευτερεύον αυτό νόημα αναφέρεται στο πλαίσιο άλλων πεποιθήσεων σχετικά με τα θεία που αναλύονται παρακάτω. Το κυρίως νόημα του όρου περικλείει τέσσερις πρωταρχικές απόψεις για το ρόλο της θεότητας στον κόσμο. Αυτές είναι οι ακόλουθες:

• Ντεϊσμός, η άποψη ότι ο Θεός δημιούργησε τον κόσμο, αλλά δεν αλληλεπιδρά μαζί του· δίνεται έμφαση στην υπερβατικότητα της θεότητας
• Θεϊσμός, (δευτερεύων ορισμός), η άποψη ότι ο Θεός είναι εγγενώς παρών στον κόσμο, ωστόσο τον υπερβαίνει
• Πανενθεϊσμός, η άποψη ότι ο κόσμος εμπεριέχεται εξολοκλήρου μέσα στον Θεό, ενώ ταυτόχρονα ο Θεός είναι κάτι το ευρύτερο από τον κόσμο τον ίδιο.
• Πανθεϊσμός, η άποψη ότι ο κόσμος ταυτίζεται με το Θεό· δίνεται έμφαση στην παρουσία της θεότητας

Εντός της κύριας σημασίας του θεϊσμού διακρίνουμε έναν αριθμό διαφορετικών περιπτώσεων ως προς το πλήθος και το είδος των θεοτήτων. Έχουμε έτσι τους παρακάτω ορισμούς:

• πολυθεϊσμός (υπάρχουν αρκετοί θεοί)
• μονοθεϊσμός (υπάρχει μόνο ένας Θεός)

Εντός του Πολυθεϊσμού διακρίνουμε “Ισχυρές” και “Ασθενείς” παραλλαγές. Ο Ισχυρός πολυθεϊσμός βλέπει τους θεούς ως διακριτά και ξεχωριστά όντα, ενώ ο Ασθενής πολυθεϊσμός τους βλέπει να συνενώνονται σε ένα ευρύτερο όλον. (Βικιπαίδεια)